Naçiz vücudu Anıttepe’de, fikri ve devrimleri sonsuza dek içimizde!
Gazi Mustafa Kemal Atatürk
Ne güzel bir savsöz (slogan).
Türk Ulusunun ulusal birlik ve beraberliği üzerine çok şey söylemek ve yine çok şey yazmak gerekir diye düşünüyorum. Hele bizdeki gibi yaşam kavgası telaşı olan, karın tokluğu ve baş açıklığı içinde dara düşmüş kevgir hayatların olduğu bir toplumda soyut kavramların tekrarı bir zorunluluktur.
Belki somutlaşır, ne dersiniz?
Çünkü günümüzde olduğu ve günümüzde zihinlere örselendiği gibi ulusal kimliğimizin tehditler ile karşı karşıya kaldığı içinden geçilen zaman diliminde bu konuda hassas olmak tarihsel bir ödevdir.
Tehdit nereden?
Cevap veriyorum;
Her yönden.
Sağ ve soldan.
Karşı ve bizim mahalleden.
Elbette algılanırsa eğer.
Bir etnikçi siyaset aldı başını gidiyor, her yönden, her yönden. Bir bir sayılıyor, saymanın ardı arkası kesilmiyor. Sağdaki ve soldakiler birbiri ile yarışıyor.
Örneğin Kürt seçmen tabiri artık ağızlarda sakız. Öyle ise diğerleri ne seçmen?
Sayalım;
Laz, Çerkez, Boşnak, Ermeni, Rum, Yahudi vs.vs.
Onları neden saymazlar acaba hiç düşündünüz mü? Zamanı mı gelmedi, şimdi sırası değil mi? Sırası bekleniyor olabilir mi acaba?
Oyun kuralına göre oynanıyor. Hamleler sırasına göre yapılıyor olabilir mi? Hangi oyun bu? Ulus devleti paramparça etme, ulus ve yurttaşlık bağını koparıp atma olayı. Biri Oslo masalarında şehit kanı pazarlarken, diğeri siyasi kanadının sırtını sıvazlıyor, göklere çıkarıyor.
“Yasalara göre kurulmuş meşru bir parti” lafı da dillere pelesenk edilip, Türk halkı üzerinde algıların şahı ballandırılıyor.
Dünya üzerinde etnik bölücülüğü kendine yemin edinmiş ve bir terör örgütü ile organik bağı olduğunu eylem ve söylemlerinde her fırsatta açık ve seçik beyan eden, hissettiren bir siyasi parti varlığını sürdürebilir mi?
Hayır.
Hangi yasa, hangi meşruluk?
PKK’ya terör örgütüdür diye bir beyanını duydunuz mu?
Ne diyorlar?
“Şiddete karşıyız, nereden gelirse gelsin’ (TSK diyemiyor elbette…)
Ne güzel tarif.
40 bin vatan evladının katili için bir terör örgütüdür diyemiyor.
Neremiz doğru ki?
Ülkeyi mahkeme kararı ile tescilli laikliğe karşı hareketlerin odağı bir parti, karşısında da Mehmetçik’in katili bir terör örgütünün siyasi kanadını sarıp sarmalayan, el bebe gül bebe kucağında büyütüp tııpış tıpış yürüten bir ana muhalefet var.
Hedef üniter yapı.
Hedef ulus devlet.
Dikkat..!
Türk Ulusu gaflet uykularında.
Bebek katilini gösterip, sazcı cici çocuğa razı ediliyor.
Türkiye Cumhuriyetini kuran Türkiye halkı demokratlık ayağına uyutuluyor…
Atatürk ile kalın.
Selam ile…
Cem Ayaz
